DUCATI - M 1200 S

Deze Monster1200 S in topconditie (net onderhoud gehad) heeft er veel Ducabike lekkers opzitten en een Complete termignoni lijn.
In feite te veel om op te noemen en je moet deze warmbloedige Italiaanse dus zelf komen bewonderen.
Bij de introductie van de hernieuwde 1200S in 2016 vielen er al een aantal dingen op. Hoewel hij de Euro 4-dwangbuis kreeg aangemeten, steeg het totale vermogen met een flinke stap. Tegelijkertijd werd de geometrie ook nog stukken sportiever: een korte wielbasis, een steilere balhoofdhoek en daarmee dan ook een sportievere naloop. Ja, al met al ging de luxe Monster veel verfijnder door het leven. ‘Vastberaden maar speels’ was de kop boven de test. Ook nu zou die goed passen. Rijden met het ding is namelijk absoluut sportief. De Testastretta elf-graden-DS-twin is gretig en loopt tot net voorbij de 10.000 toeren door, al lijkt hij al vanaf 8250 toeren ietwat te worden getemperd. Ook de koppelkromme schreeuwt ‘vastberaden’, omdat je pas bij 7750 toeren zijn maximum van 124 Nm bereikt. Wauw, het beestje blijft maar gaan als je een hengst aan de gaskraan geeft. Maar goed dat hij is uitgerust met de nodige elektronica om de boel in het gareel te trekken wanneer nodig. Wheelie en traction control zijn daarbij essentieel, want de Monster heeft zonder nogal de neiging om zijn voorwiel in de lucht te steken. Overigens zitten er ook sensoren op die signaleren als het achterwiel het luchtruim verkiest bij een MotoGP-waardige remactie. Dan laat het systeem de remdruk wat zakken, zodat de boel weer gauw aan de grond is. Dat soort snufjes zijn natuurlijk supergaaf om over op te scheppen aan de toog, maar zelfs bij een beetje vlot doorjakkeren, zul je het waarschijnlijk niet nodig hebben.
Deze Monster is absoluut sportief van aard. Toch voel je je altijd in controle, alsof je eruit weet te halen wat erin zit en er niet nog een hele bult vermogen, koppel of hellingshoek in zit, terwijl dat natuurlijk wel zo is. Wat dat betreft is de 1200S vooral erg vriendelijk. De verschillende rijmodi helpen daar ook bij. In Sport heb je de beschikking over zijn volle vermogen, maar hetzelfde heb je in Touring. In het laatste geval is het enige echte verschil dan ook dat de gasreactie een stuk minder fel is. Overigens vallen vrijwel alle elektronische hulpsystemen nog naar smaak in te stellen via het logische menu dat Ducati op vrijwel al zijn motorfietsen gebruikt. Daarmee kun je de Ducati indelen onder het kopje veelzijdig. Een Monster hoort van nature een sportieve allemansvriend te zijn. Rijd je hem op het randje, dan kan dat, maar rijd je hem lekker kalm aan, dan doet hij dat ook even zo foutloos. Ja, die Monster mag er wezen. In het geniep is hij uitgegroeid tot een echte evergreen, die vrijwel niets fout kan doen en die bij vrijwel iedereen in de smaak weet te vallen vanwege zijn gedegen karakter.
Werkelijk een must have motor al is het ook een must om de mooie sound uit de termingnoni uitlaten de wereld in te knallen met de dikke klappen die deze 1200 uitdeelt.